Każdy z nas ma na tyle dużą dłoń,
że może z niej uczynić Betlejem.
Każdy z nas ma na tyle ciepłe serce,
że może przyjąć Nowonarodzoną Miłość…
do tego wystarczy tylko wiara i nadzieja,
a miłość przyjdzie sama…

 „Dlaczego święta Bożego Narodzenia są takie krótkie? Zaledwie parę dni i już po świętach. Czy Kościół nie mógłby ich przedłużyć?”. Te ludzkie pragnienia, skądinąd szlachetne, sugerują brak ogólnego spojrzenia i zrozumienia całego roku liturgicznego. Obserwujemy coraz słabsze wnikanie w tajemnicę Wcielenia. Dlatego zwracamy naszą uwagę nie tylko na intensywność przeżyć rodzinnych świąt, ale również na głębię ich znaczenia. Radość proroka Izajasza udziela się wszystkim, którzy autentycznie przeżywają tajemnicę Wcielenia. Tajemnica Słowa, które stało się ciałem, po dziś dzień rozprzestrzenia się na cały świat.

Wraz z nią Bóg ofiaruje człowiekowi zbawienie, radość, pokój. Naszym codziennym życiem pełnym zawierzenia wcielonemu Słowu sprawiamy, że proroczy głos zostaje wzmocniony. Liturgia Eucharystii, śpiewy kolęd, życzenia wzbogacają głębię uroczystości. Bóg zstąpił na ziemię, dał nam samego siebie w swoim Synu. To niezwykły dar, że Boże zbawienie dociera do człowieka. O tej radości mówi psalm 98: „Ujrzały wszystkie krańce ziemi zbawienie Boga naszego”.

Bóg pełen łaski i prawdy, Pierworodnego wprowadził na świat. Odwiecznego i równego w bóstwie Syna; Światłość prawdziwą, która nas wydobywa z cienia i mroku śmierci, nam dał. On był, jest i będzie dla nas – chrześcijan prawdziwym powodem radości. Bo narodzony Mesjasz jest dawcą pokoju, łaski, prawdy i zbawienia od śmierci wiecznej, przez ponowne otwarcie bram do szczęśliwej wieczności. Niech czas Bożego Narodzenia, będzie dla każdego z nas szczególny, byśmy przeżywając go razem, mogli wejść jeszcze głębiej w tajemnicę Wcielenia – Bóg staje się człowiekiem; byśmy mogli wyznać: Wierzę w Syna Bożego.