Nabożeństwo Fatimskie
W poniedziałek 13 października o godz. 20.00 odbyła się procesja różańcowa. Wyruszyła ona z kościoła NMP Matki Kościoła, a zakończyła pod pomnikiem świętego Jana Pawła II przy kościele farnym. Nabożeństwu przewodniczył Ks. Proboszcz Stanisław Jaskuła SCJ udział wzięli księża z dekanatu bełchatowskiego oraz licznie zgromadzeni wierni.
Szóste Objawienie Fatimskie: 13 października 1917
Deszczowego dnia – 13 października 1917 w Fatimie, mistyczna Pani objawiła się dzieciom po raz szósty i ostatni. Ponad 70,000 osób było obecnych w Fatimie tego wieczora. Dzieci były jedynymi osobami, które mogły widzieć Ją i Ona deklarowała, że jest Matką Boską.
Nagle, deszcz przestał padać i chmury się oddaliły, ukazując słońce. Słońce zaczęło kręcić się wokół i sprawiało wrażenie jakby miało spaść. Ludzie myśleli, że świat się kończy, ale słońce z powrotem przyjęło swoją normalną pozycję na niebie.
W czasie tego objawienia wizjonerzy byli świadkami trzech następujących scen: pierwsza z nich symbolizowała tajemnice radosne różańca – obok słońca zobaczyli pojawiającego się świętego Józefa z Dzieciątkiem Jezus oraz Matkę Boską Różańcową. Była to Święta Rodzina. Maryja była ubrana w białe szaty i w niebieski płaszcz. Święty Józef także był ubrany na biało, natomiast Dzieciątko Jezus miało okrycie w jasnoczerwonym kolorze. Święty Józef pobłogosławił tłum wykonując trzykrotnie znak krzyża. Dzieciątko Jezus uczyniło to samo;
następna tajemnice bolesne – wizja Matki Boskiej Bolesnej i Chrystusa Pana obarczonego cierpieniem w drodze na Kalwarię. Jezus pobłogosławił lud czyniąc znak krzyża;
a ostatnia tajemnice chwalebne – chwalebna wizja Matki Bożej Karmelitańskiej, ukoronowanej na Królową Nieba i Ziemi oraz trzymającej w swych ramionach Dzieciątko Jezus.
Tylko Łucja widziała te trzy sceny; Franciszek i Hiacynta widzieli tylko pierwszą z nich.
Nabożeństwo Fatimskie X.2014
