W niedzielę 22 maja w Lyonie (Francja) odbyła się beatyfikacja Sługi Bożej Pauliny Jaricot - założycielki Żywego Różańca i Papieskich Dzieł Misyjnych. Z tej okazji było to święto również i w naszej parafii, w której Róże Różańcowe od wielu lat prężnie działają. Zgromadziliśmy się na uroczystej Euchatystii o godz. 10:00 by Panu Bogu wyrazić wdzięczność za tę beatyfiakcję. Była to również okazja do spotkania i wspólnej modlitwy naszych Róż. Mszy Św. koncelebrowanej przewodniczył ks. Jerzy Choczaj SCJ, okolicznościową homilię wygłosił ks. Andrzej Kietla SCJ - przełożony wspólnoty zakonnej i jednoczeście opiekun Żywego Różańca. Bogu niech będą dzięki za nową błogosławioną. Bł. Paulino - módl się za nami! 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Sługa Boża Paulina Jaricot (1799–1862) była najmłodszym dzieckiem Joanny i Antoniego Jaricot. Przyszła na świat w Lyonie, we Francji, 22 lipca 1799 r. Wychowała się w rodzinie głęboko wierzącej, przywiązanej do Kościoła, pracowitej i solidarnej z potrzebującymi. W wieku 17 lat przeżyła duchowe przebudzenie i poświęciła swoje życie Jezusowi i Maryi. Zorganizowała w kilku parafiach grupy dziewcząt, którym pokazywała zobowiązania religijne i moralne wynikające z kultu Serca Jezusowego. Dzięki nim rozwinęła system cotygodniowych zbiórek na potrzeby misji. Wspierała w ten sposób francuskich misjonarzy pracujących na Dalekim Wschodzie. Po trzech latach system jej działalności wdrożono w Stowarzyszeniu Rozkrzewiania Wiary. W 1826 r. Paulina założyła Żywy Różaniec pomyślany jako krucjatę modlitwy dla ratowania rodaków przed bezbożnictwem. Wspaniale rozwinięty, ożywił wiarę w wielu francuskich parafiach i stał się podporą dla misjonarzy. W wieku 35 lat Paulina ciężko zachorowała. Została uzdrowiona w sanktuarium św. Filomeny we Włoszech. Pobyt we Włoszech, a szczególnie w Rzymie, natchnął ją myślą o konieczności modlitw o jedność chrześcijan. Po powrocie do Lyonu opracowała materiały do modlitwy w tej intencji. Zaangażowała się też w sprawy społeczne. Miała w pamięci rewolucję lipcową z 1830 r. i bunt robotników. Otworzyła „Bank Niebios” – instytucję darmowych pożyczek. Chciała też stworzyć przedsiębiorstwo wzorcowe dbające nie tylko o zysk, lecz także o godność pracownika. Kierownictwo reaktywowanej huty „Rustrel” powierzyła ludziom, którzy ją oszukali. Przedsiębiorstwo nie przetrwało nawet roku. Bankructwo firmy otworzyło drogę do oskarżeń i pomówień, stało się źródłem kłopotów i utrapień. Wyśmiana, opuszczona przez najbliższych, z niespłaconymi długami, zmarła 9 stycznia 1862 r.   Po latach Kościół uznał jej wkład w powstanie Dzieła Rozkrzewiania Wiary, a lektura jej listów, biuletynów Żywego Różańca i osobistych zapisków pozwoliła poznać bogactwo ducha Pauliny. Rozpoczęty w 1910 r. proces beatyfikacyjny wszedł w etap finalny.
(za: radiomaryja.pl)