We wtorek 13 października o godz. 19.00 przywitaliśmy symbole Światowych Dni Młodzieży. W czasie godzinnego czuwania można było oddać cześć Krzyżowi i Ikonie Matki Bożej – symbolom, które wędrują po diecezjach Polski w ramach przygotowania do Światowych Dni Młodzieży, które odbędą się w Krakowie w 2016r. Po wspólnej modlitwie o godz. 20 wyruszyła procesja różańcowa. W czasie niej młodzież ze wszystkich parafii Bełchatowa niosła symbole ŚDM. Procesja ta zakończyła się pod pomnikiem świętego Jana Pawła II przy kościele farnym.  Nabożeństwu przewodniczył Ks. Proboszcz Stanisław Jaskuła SCJ oraz ks. Przemysław Góra (duszpasterz młodzieży archidiecezji łódzkiej). Wzięli również udział księża z dekanatu bełchatowskiego oraz licznie zgromadzeni wierni.

  Szóste Objawienie Fatimskie: 13 października 1917

Deszczowego dnia – 13 października 1917 w Fatimie, mistyczna Pani objawiła się dzieciom po raz szósty i ostatni.  Ponad 70,000 osób było obecnych w Fatimie tego wieczora. Dzieci były jedynymi osobami, które mogły widzieć Ją i Ona deklarowała, że jest Matką Boską.
Nagle, deszcz przestał padać i chmury się oddaliły, ukazując słońce. Słońce zaczęło kręcić się wokół i sprawiało wrażenie jakby miało spaść. Ludzie myśleli, że świat się kończy, ale słońce z powrotem przyjęło swoją normalną pozycję na niebie.

W czasie tego objawienia wizjonerzy byli świadkami trzech następujących scen: pierwsza z nich symbolizowała tajemnice radosne różańca – obok słońca zobaczyli pojawiającego się świętego Józefa z Dzieciątkiem Jezus oraz Matkę Boską Różańcową. Była to Święta Rodzina. Maryja była ubrana w białe szaty i w niebieski płaszcz. Święty Józef także był ubrany na biało, natomiast Dzieciątko Jezus miało okrycie w jasnoczerwonym kolorze. Święty Józef pobłogosławił tłum wykonując trzykrotnie znak krzyża. Dzieciątko Jezus uczyniło to samo;
następna tajemnice bolesne – wizja Matki Boskiej Bolesnej i Chrystusa Pana obarczonego cierpieniem w drodze na Kalwarię. Jezus pobłogosławił lud czyniąc znak krzyża;
a ostatnia tajemnice chwalebne – chwalebna wizja Matki Bożej Karmelitańskiej, ukoronowanej na Królową Nieba i Ziemi oraz trzymającej w swych ramionach Dzieciątko Jezus.

Tylko Łucja widziała te trzy sceny; Franciszek i Hiacynta widzieli tylko pierwszą z nich.